نيليا-بهار92

لحظه تحويل سال حرم مطهر امام رضا (ع) بوديم با اينكه همه درها بسته بودن و ما تو خيابون بوديم بعد تحويل سال هم كه رفتيم انقدر شلوغ بود كه به راحتي به دعا و زيارت نرسيديم ولي باز هم خوب بود.عالي بود .نيليا هم تو مسجد گوهر شاد هر طرفي ميرفت و با همه ارتباط برقرار ميكرد. 

يك شب مشهد مونديم و بعد راه افتاديم طرف شمال.به جنگل گلستان كه رسيديم نيليا از ديدن انهمه اب ذوق زده شده بود هوا سرد بود فقط ما بهش ياد داديم سنگ پرت كنه تو اب .نيليا هم با هيجان و سرو صدا سنگها رو پرتاب ميكرد كه همشون جلوي پاش مي افتاد ما هم كلي تشويقش ميكرديم.

اينجام روستاست كه عكس زيادي از نيليا نداريم چون باد شديدي مي اومد نيليا با مامان جون بيشتر تو خونه بودن.

يه روزم رفتيم بندر تركمن.واي كه  نيليا چقدر از شلوغي خوشش مي اومد.طرف هر بچه اي كه مي ديد ميرفت و يه چيزي مي گفت. 

اينجا هم يادش مونده بود سنگ پرتاب ميكرد

اين هم ميعادگاه آرام من.جايي كه تو روياهام بود يه روزي با همسر و فرزندم اونجا باشم.واقعا رويا بود گرچه با طرح همسان سازي همه چي عوض شده بود ولي باز هم اروم بود.

و اين هم دريا اوج هيجان و هياهوي بچگي ها مون.

سيزده بدر كه رسيديم به كوير خودمون.

واقعا عالي بود براي من كه بهترين سفر زندگيم بود .با همسفراي خوب ،مامان جون و بابا جون و خاله ها ،بابا هادي و نيلياي گلم با اينكه سرما خورده بود اصلا اذيتمون نكرد.